گیاه دیفن باخیا – راهنمای نگهداری و پرورش

سرده دیفن باخیا شامل گروه بزرگی از گونه های چند ساله گرمسیری زیبا است، اما گونه هایی که بیشتر کشت می شوند D. sequine ، D. oerstedii ، D. maculata و D. amoena است. چندین گونه دیفن باخیا اخیراً با نامهای مختلف تغییر نام داده شده است، بنابراین ممکن است در نامگذاری دقیق انواع مختلف دچار سردرگمی شوید. در مجموع، آنها به طور کلی به عنوان دیفن باخیا شناخته می شوند.

دیفن باخیا دارای برگهای نوک تیز و بیضی شکل در ترکیبات مختلفی از رنگهای سبز، کرم و سفید است. یک دیفنباخیا بزرگ و رشد یافته می تواند به 3 متر، با برگهایی به طول 50 سانتی متر برسد. با این حال، گیاهان در شرایط معمولی داخلی به ندرت به این اندازه می رسند.

گیاه دیفن باخیا بهتر است به عنوان یک گیاه خانگی و در معرض نور روشن و غیر مستقیم باشد. آن را در خاک گلدان غنی و زهکشی شده با پیت زیاد بکارید. در رطوبت بالا بهترین عملکرد را خواهد داشت. یکی از راه های تهیه رطوبت، قرار دادن گلدان روی سینی جزیره است.

گیاهان دیفن باخیا در ماه های زمستان از نور زیاد استقبال می کنند. در طول فصل رشد، گیاه سایه متخلخل یا نور غیر مستقیم را ترجیح می دهد.

از خاک گلدان با تخلیه سریع و هوادهی مناسب استفاده کنید. اطمینان حاصل کنید که زهکشی آنها خوب است تا از آسیب رساندن به ریشه جلوگیری کنید. این گیاه هرگز نباید در خاک باتلاقی قرار بگیرد.

در طول فصل رشد، دیفن باخیا رطوبت دائمی را دوست دارد و نمی خواهد خشک شود. یک دیفنباخیا بزرگ ممکن است دو بار در هفته آب بخورد. در زمستان، آبدهی را کاهش دهید.

این گیاه گرمای بالاتر از حد متوسط را دوست دارد. اگر درجه حرارت به زیر 15 درجه سانتی گراد برسد یا گیاه در معرض سوز سرد قرار گیرد، احتمالاً برگ های تحتانی خود را از دست داده و ظاهری مانند نخل به خود می گیرد.

برای بهترین رشد، به طور مرتب (هر 4 تا 6 هفته) با کود رقیق و متعادل مانند 20-20-20 کوددهی کنید.

برای دستیابی به بهترین نتیجه سالانه گلدان و خاک را تعویض کنید- به راحتی گیاه را به طور کامل بلند کنید، هرگونه خاک قدیمی و مواد مرده را از ریشه پاک کنید و در یک گلدان بزرگتر بکارید. مراقب علائم استرس در گیاه باشید ، مانند ریشه هایی که از سطح خارج بیرون می آیند، ازدحام یا ریزش برگ ها، که می تواند نشان دهنده نیاز گیاه برای تعویض گلدان باشد. پس از تعویض گلدان دیفن باخیا، کمی به آن فرصت دهید تا خود را با شرایط جدید تنظیم کند. حتماً از دستکش ضخیم استفاده کنید، در غیر این صورت در صورت تماس با شیره سمی گیاه، می توانید به خود آسیب بزنید.

چندین روش برای تکثیر دیفنباخیا وجود دارد:

• در حین تعویض گلدان در بهار، می توان پاجوش ها را از گیاه جدا کرد(پاجوش حتما ریشه داشته باشد) و در گلدان کاشت. اگر این مسیر را طی کردید، اطمینان حاصل کنید که در این فرآیند به سیستم ریشه گیاه مادر آسیب نرسانید و برای جلوگیری از شیوع بیماری از یک ابزار ضدعفونی شده استفاده کنید.
• در دیفنباخیا های ساق دار قدیمی، می توان قسمت بالایی آن را برش داد و در گلدان با خاک تازه همراه با هورمون ریشه زایی کاشت. برگهای جدید از کنده جوانه می زنند.
• تکه های ساقه را می توان با گذاشتن افقی آنها روی خاک گلدان مرطوب تکثیر کرد.

از میان بسیاری از گونه های دیفن باخیا، فقط تعداد کمی از آنها به صورت تجاری به فروش می رسند:

• دیفن باخیا seguine محبوب ترین گونه دیفن باخیا است، بومی برزیل با خوشه هایی از برگهای بزرگ بیضی با حاشیه های سبز و به رنگ زرد یا کرم. می تواند به قد 3 متر رشد کند.
• دیفن باخیا maculata (قبلاً با نام D. picta شناخته می شد). ارقام خوب شامل “کمال”، با برگهای کاملاً متنوع 20 سانتی متری هستند. ‘رودلف روهرز’ ، با برگهای کاملاً زرد و دارای لکه های سفید. و “سوپربا”، با برگهای ضخیم تر و رنگ ابلق سفید.
• دیفن باخیا amoena گیاهی بزرگ و 1.8 متر با برگهای 50 سانتی متری است. یک رقم قابل توجه “Tropic Snow” است که دارای برگهای کوچکتر و رنگ ابلق بیشتری است.

توجه داشته باشید که گونه های مختلف دیفن باخیا دوباره بررسی شده اند و ممکن است نام گونه ها تغییر کند.

دیفن باخیا حاوی بلورهای اسید اگزالیک و اگزالات کلسیم است که می تواند باعث سوزش و تورم لب ها، زبان و گلو شود. این می تواند باعث مشکل در گفتار و بلع شود و حالت تهوع، استفراغ و اسهال ایجاد می کند. مسمومیت به ندرت برای انسان کشنده است، اما در صورت جویده شدن یا بلعیدن بخشی از گیاه توسط حیوانات خانگی می تواند کشنده باشد.

به یاد داشته باشید که هنگام تماس با شیره گیاه، دستکش بپوشید.