معرفی و نگهداری گیاه آلوئه ورا

آلوئه ورا معمولاً به عنوان گیاهان آپارتمانی پرورش داده می شود و به علت ژل موجود در برگ های آن باعث تسکین بیماری های پوست می شود مورد علاقه افراد قرار میگیرد، اگرچه بعضی از افراد به این ژل حساسیت دارند.

بیش از 300 گونه آلوئه ورا وجود دارد، اما گونه ای که معمولاً به عنوان گیاه خانگی پرورش می یابد، آلوئه باربادنسیس (barbadensis) است. دارای برگهای ضخیم و شاداب است که با ژل آبکی پر شده است. برگها از پایه گیاه، به حالت گل رز رشد می کنند و دارای لبه های دندانه دار با خارهای انعطاف پذیر هستند.

گلهای خوشه دار روی ساقه های بلند ، در طیف های زرد، نارنجی و قرمز ظاهر می شوند. گیاهان جوان به طور کلی گل نمی دهند و آلوئه ورایی که به عنوان گیاه خانگی رشد کند ممکن است سالها طول بکشد تا ساقه گل را تولید کند.

آلوئه ورا می تواند یخ زدگی مختصری را تحمل کند. مشکل اصلی کنترل آب است. آلوئه ورا می تواند ماه ها بدون آب باقی بماند، اما بارندگی زیاد باعث پوسیدگی ریشه می شود. در فصل بارندگی آب اضافی به گیاهان ندهید. بیشتر آلوئه ها در زمستان به خواب می مانند و به هیچ وجه آب احتیاج ندارند، به شرط آنکه در فصل رشد آب کافی دریافت کنند. اگر در زمستان آب و هوای شما بارانی است، فکر کنید که آلوئه خود را در شن یا سنگ بکارید. این خاک ها اجازه می دهند آب اضافی از بین برود.

• در فضای باز: آفتاب کامل / سایه جزئی.
• در فضای بسته: نور روشن. آفتاب زیاد و گرم می تواند باعث سوختگی برگها و ایجاد ظاهر ناخوشایند در گیاه شود.

خاک باید زهکشی خوبی داشته باشد. در زیستگاه طبیعی خود، آلوئه معمولا در دامنه ها رشد می کند تا زهکشی خوب تضمین شود. برای اطمینان از زهکشی در گلدان، می توانید از خاک مخصوص کاکتوس استفاده کنید یا مقداری پرلیت یا ماسه درشت مخلوط کرده و خاک خود را درست کنید.

آلوئه ورا به خوبی از پس خشکسالی برمی آید، اما ترجیح می دهد به طور منظم آبیاری شود و به صورتی که خاک در بین آبیاری ها کاملا خشک شود. اگر گیاه خیلی طولانی خشک بماند، برگها کمی لخته و چروک می کنند. آنها با آبیاری بهبود می یابند، اما استرس طولانی مدت، خشکسالی زیاد یا آب زیاد، باعث زرد شدن و از بین رفتن برگها می شود.

دمای بهینه برای رشد گیاه آلوئه ورا بین 15 تا 25 درجه سانتی گراد در فضای داخل خانه است. همچنین این گیاه در مورد خشکی هوا سختگیر نیست و رطوبت معمول خانه برای آن مناسب است.

آلوئه ورا به خاک بسیار غنی نیاز ندارد. تغذیه سالی یکبار، در بهار، با استفاده از کود گیاهان خانگی کافی است.

آلوئه ورا دارای یک سیستم ریشه ای نسبتاً کم عمق است که دوست دارد در نزدیکی سطح گسترش یابد. همانطور که گیاه رشد می کند، نیاز به تعویض گلدان دارد، به جای گلدان عمیق تر، به سمت گلدان عریض تر بروید.

آلوئه ورا را می توان با بذر یا با برداشتن پاجوش ها و کاشت آن ها در گلدان جدا، تکثیر کرد. هر پاجوش را جدا کنید، مطمئن شوید که هر قطعه ریشه دارد، و شاخه ها را جداگانه بکارید.

بیشتر گیاهان موجود در گلخانه ها پیوندی هستند. فقط به دنبال گیاه باشیدکه برگهای پرپشت و سفت و چند لبه قهوه ای بگردید. یک گیاه کوچک که به حالت گل رز جمع و جور رشد می کند، بهترین حالت را برای کاشت در گلدان و در فضای داخلی دارد. اگر گیاهی پیدا کردید که در آن پاجوش های زیادی وجود دارد، پاجوش ها را همانطور که در قسمت تکثیر پیشنهاد شده است، بکارید.

 گرچه آلوئه ورا ممکن است خاصیت درمانی برای انسان داشته باشد، اما برای گربه ها سمی است و در صورت بلع باعث بی حالی، استفراغ و اسهال می شود.

آفات یا مشکلاتی که آلوئه ورا را تحت تأثیر قرار دهند زیاد نیستند. پوسیدگی ریشه رایج ترین مشکل آلوئه ورا است. به پژمردگی برگها و آب توجه کنید یا آبدهی را کاهش دهید.

مورچه ها به مرکز گیاهان آلوئه ورا جذب می شوند. آن ها طعمه شته خود را در آنجا با خود حمل می کنند و رطوبت اضافی می تواند منجر به پوسیدگی شود.