پرورش و نگهداری گل سنبل

یکی از زیباترین رایحه های بهار از گل های سنبل ناشی می شود. حتی از فاصله دور، متوجه عطر شدید این گل ها و درخشش رنگ های زیبای آن خواهید شد. سنبل ها در خانواده زنبق هستند و اگر با دقت به گل های فردی نگاه کنید شکل لوله ای آشنا را مشاهده خواهید کرد. پرورش دهندگان هلندی پیاز گل از قرن 17 میلادی در حال تولید سنبل ها هستند، و هزاران گونه مختلف برای انتخاب وجود دارد. سنبل های مدرن از ساده ترین ها برای رشد پیاز های بهاری هستند. پیاز های سنبل نیز در گلدان ها قابل کاشت هستند. پیاز های بزرگ و ساقه های محکم سنبل نیز در گلدان آب فوق العاده رشد میکنند و به خاک نیاز ندارند.

برای قوی ترین و پرپخش ترین عطر، سنبل را در دسته های بزرگ رشد دهید. سنبل نیز با هر یک از پیاز های بهاری به خوبی مخلوط می شود، زیرا در رنگ ها و اندازه های زیادی وجود دارد. ساقه های گل نیزه مانند آنها نقطه مقابل گل های کاسه ای شکل لاله و گل های نرگس هستند. ارقام کوچکتر Roman و Mutiflora، سنبل کمی طبیعی تر به نظر می رسند و می توان در محیط های جنگلی و یا در امتداد مسیر های پیاده روی استفاده شوند.

بیشتر انواع پیاز های سنبل به نسبت بزرگ هستند. آنها تقریباً در عمقی برابر با سه برابر عرضشان و رو به بالا بکارید. برای اکثر گونه ها، این عمق 15 تا 20 سانت خواهد بود، اگرچه می توان آنها را در آب و هوای گرم در عمق کمتری کاشت. به اننها فضای رشد حدود 15 سانت از یکدیگر بدهید.

برخی از انواع بلندتر انها سقوط میکنند. اگر فقط تعداد معدودی از این نوع را دارید میتواندی با چوب ساقه ان را نگهدارید. در غیر این صورت، آنها را در کنار هم بکارید تا از یکدیگر پشتیبانی کنند. پس از اتمام گلدهی پیازها، ساقه های گل را قطع کنید تا گیاه انرژی خود را در پیاز ذخیره کند. از طرف دیگر، می توانید دست خود را از ساقه بالا برده و گل ها را بندازید تا نتوانند بذر بدهند. برگها را تا زمانی که شروع به زرد شدن نکردند، جدا نکنید.

انواع جوندگان عاشق پیاز های سنبل هستند. می توانید با ریختن یک مشت کوچک سنگ ریزه به داخل سوراخ کاشت از آنها تا حدودی محافظت کنید، یا می توانید مواد بازدارنده جوندگان تجاری را امتحان کنید. روش ساده تر پیوند دادن آنها با گل های نرگس است که جوندگان تمایل به خوردن آن ندارند.

پیازهای سنبل خود را در آفتاب کامل تا سایه جزئی بکارید. مانند تمام پیاز های بهاری، سنبل ها قبل از اینکه برگ درختان کامل رشد کنند، جوانه می زنند، شکوفه میدهند و به خواب می روند، بنابراین لازم نیست نگران سایه بیش از حد از درختان اطراف باشید. سنبل گیاهی زود گل ده هست که بسته به منطقه شما، در اواخر زمستان یا اوایل بهار شکوفه می دهند.

پیاز های سنبل مخصوصاً در مورد pH خاک زیاد سختگیر نیست، اما بهترین شرایط را در خاکی که خنثی و تا کمی اسیدی است دارند. آنها خاک های مرطوب را تحمل نمی کنند. خاک غنی می تواند باعث ایجاد سنبل شل و سست شود، بنابراین هنگام تهیه یا اصلاح خاک ، در مواد آلی زیاده روی نکنید.

بعد از کاشت پیازها ، خاک را به خوبی آب دهید. اگر در زمستان باران معمولی وجود ندارد، آبدهی را ادامه دهید، اما بگذارید زمین بین آبدهی ها خشک شود. اگر پیاز ها در خاک خنک و مرطوب بنشینند، سرانجام پوسیده می شوند.

متأسفانه سنبل ها گل های کوتاه عمر هستند و احتمالاً فقط سه یا چهار سال عمر میکنند. پیاز های سنبل به منظور شکوفا شدن به دوره سرمادهی احتیاج دارند. در بیشتر مناطق، زمین به اندازه کافی سرد می شود، اما اگر در یک منطقه گرم زندگی می کنید و می خواهید سنبل شما دوباره شکوفا شود، ممکن است مجبور شوید پیازها را از خاک بیرون بیاورید و آنها را سرد کنید.

ساده ترین راه برای تغذیه پیاز های جدید، ریختن مقداری مواد غذایی پیاز گل در زمان کاشت است. کودهای زیادی برای تغذیه پیازها موجود است، یا می توانید از کود معمولی استفاده کنید. هر سال بهار با ریختن کود در خاک اطراف پیاز ها ان ها را کود دهی کنید.

پیاز های سنبل معمولاً بیش از سه یا چهار سال عمر نمی کنند. اگر می خواهید پیاز های سنبل بیشتری تکثیر کنید، تا اواخر تابستان صبر کنید و پیازها را به آرامی از خاک بیرون بیاورید. لبه های کوچک تشکیل شده در لبه های پیازها را برداشته و همه چیز را از جمله پیاز اصلی را دوباره بکارید. صبور باشید، زیرا چند سال طول خواهد کشید تا بچه ها شکوفا شوند. از آنجا که گیاهان در اواسط تابستان از بین بروند، مکان آنها را در حالی که هنوز شکوفا هستند، علامت گذاری کنید.

انواع سنبل زیر تک گل هستند:

• سنبل “Blue jacket”: آبی مایل به بنفش
• سنبل ‘Carnegie’: سفید خالص
• سنبل ‘City of Haarlem’: زرد روشن
• سنبل ‘Delft Blue’: آبی روشن
• سنبل ‘Jan Bos’: بنفش مایل به قرمز

پیاز های سنبل حاوی اسید اگزالیک هستند، که می تواند باعث بروز خارش پوست در برخی افراد شود. اگر حساسیت دارید هنگام دست زدن به پیاز ها دستکش بپوشید. اسید اگزالیک در هنگام خوردن نیز سمی است، بنابراین مراقبت کودکان یا حیوانات خانگی که ممکن است پیاز گیاه را بخورند باشید.

هنگام کاشت در گلدان ها، پیاز ها را می توان نزدیک تر از زمانی که در زمین کاشته بودید بکارید زیرا پیاز ها به فضای لازم برای تکثیر نیاز ندارند. می توانید آنها را در فاصله ای که تقریبا یکدیگر را لمس کنند قرار دهید، اما فضایی برای خاک که اب را در اطراف پیاز نگه دارد بگذارید.

تا زمانی که پیازها جوانه نزنند، خاک را مرطوب نگه دارید ولی خاک را غرق ابی نکنید. سپس، هر زمان که خاک خشک شد آبدهی کنید. هنگامی که پیاز ها جوانه زدند، آنها را به نور غیرمستقیم آفتاب منتقل کنید. دمای خنک باعث طولانی تر شدن عمر گل این گیاه میشود.