نگهداری گیاه گل شمعدانی

اگرچه اغلب آنها را شمعدانی می نامند، اما گلهای آشنای یک ساله با شکوفه های قرمز، صورتی، بنفش یا سفید و برگهای ضخیم و چین دار اصلاً شمعدانی نیستند بلکه بیشتر از اعضای سرده Pelargonium هستند. اعضای واقعی سرده شمعدانی اغلب به عنوان شمعدانی مقاوم (hardy geraniums) شناخته می شوند. در اصل، هر دو نوع گیاه قبل از کشف Pelargonium در سال 1789 بخشی از تیره شمعدانی بودند. با این وجود نام شمعدانی به عنوان برچسب رایج بسیاری از گونه های پالارگونیوم تا امروز ادامه دارد.
گونه های Pelargonium اغلب با نام عمومی شمعدانی های سالانه نامگذاری می شوند. این گیاهان چند ساله گرمسیری از آفریقای جنوبی معمولاً به صورت یک ساله رشد می کنند، اگرچه زمستان گذرانی آنها در آب و هوای بسیار گرم امکان پذیر است. شمعدانی های یک ساله گیاهان محبوبی برای کاشت در گلدان و سبدهای آویز هستند و همچنین برای کاشت در باغچه نیز به خوبی رشد می کنند.

شمعدانی های یک ساله به طور معمول از نهال های گلدان کاشته می شوند. به آنها یک نقطه آفتابی با خاک غنی اما دارای زهکشی مناسب دهید. بیشتر گیاهان شمعدانی سالانه از اواسط بهار شکوفا می شوند و تا اولین سرما سال شکوفا می شوند. توصیه می شود بعد از کمرنگ شدن گل، کل ساقه گل را بزنید تا شکوفه ها بیشتر شود.

در مناطق آب و هوایی با زمستان های سرد، قبل از اینکه سرما گیاه را بکشد، گیاهان باغچه ای را باید از خاک بیرون بیاورید و به داخل خانه ببرید. گیاهان گلدان را در صورت تمایل می توانید به داخل خانه بیاورید. می توانید آنها را به عنوان گیاهان آپارتمانی در پنجره ای با نور مستقیم و روشن پرورش دهید. یا می توانید شمعدانی های خود را در زمان خواب در داخل خانه زمستان گذرانی کنید – یک استراتژی مشترک برای شمعدانی هایی که در سبدهای معلق رشد می کنند. بعضی از افراد قلمه ها را در پایان فصل رشد می گیرند، آنها را در داخل خانه ریشه می دهند، سپس چندین هفته قبل از رسیدن دوباره زمان کاشت در فضای باز آنها را در خاک گلدان می کارند.

این گیاهان در آفتاب کامل یا سایه جزئی رشد می کنند، اما در آفتاب کامل و در برخی از ساعات گرم بعد از ظهر با کمی سایه گل می دهند. گیاهانی که در هوای گرم گلدهی خود را متوقف می کنند ممکن است به کمی سایه در گرمترین زمان روز نیاز داشته باشند.

شمعدانی های یک ساله خاک غنی اما زهکشی شده را ترجیح می دهند که کمی اسیدی باشد (5.8 تا 6.5). هنگام کاشت در گلدان، از یک خاک گلدان مخصوص استفاده کنید – نه خاک باغچه.

به نظر می رسد شوک دهی آبدهی به خاک زمانی که خاک به مدت 1 یا 2 روز کاملاً خشک بوده، شکوفایی بیشتر را تشویق می کند. این گیاهان نسبتاً مقاوم به خشکی هستند، به همین دلیل این گیاهان برای گلدان های قبرستانی که فقط به صورت پراکنده نگهداری می شوند بسیار محبوب هستند. با این حال، آنها را برای مدت طولانی خشک نگذارید تا آنها شروع به ریزش برگ و پژمردگی کنند.

شمعدانی ها گیاهان مناطق گرم هستند که از دمای سرد بیزارند. آنها در همان دماهای ترجیحی انسان – 12 تا 26 درجه رشد می کنند. دمای طولانی مدت زیر 12 درجه فارنهایت باعث توقف رشد گیاهان می شود و درجه حرارت در نقطه انجماد معمولاً باعث از بین رفتن آنها می شود. اگر شمعدانی های سالانه را به شدت در زمستان پوشانید، ممکن است بتوانید زمستان گذرانی کنید، اما به طور کلی بهتر است که آنها را به صورت یک ساله بکارید.

شمعدانی ها گیاهان گرسنه ای سنگین نیستند، اما از آنجا که آنها معمولاً در ظروف پرورش می یابند، تغذیه سبک با کود مورد علاقه شما، هر دو تا چهار هفته یکبار، باعث نشاط آنها می شود.

شمعدانی های یک ساله گیاهی بسیار محبوب برای گلدان های پاسیو، سبدهای آویز و جعبه های لب پنجره هستند. اطمینان حاصل کنید که ظرف دارای سوراخ های تخلیه زیادی است. شمعدانی های یک ساله در صورت کمی جایش تنگ باشد کمی بهتر شکوفا می شوند، بنابراین یک گلدان کوچک برای این گیاهان مناسب است. وقتی گیاهان در گلدان رشد می کنند، بیشتر از زمانی که به عنوان گیاهان باغچه ای پرورش می یابند، باید به آنها غذا داده شود.

شمعدانی های منطقه ای را می توانید از بذر، قلمه یا پیوند تکثیر کرد. قلمه زدن یک روش سنتی در تکثیر شمعدانی ها و حفظ انواع مورد علاقه است.

اگر قلمه زدن را انتخاب کردید، مطمئن شوید که فقط از گیاهان سالم و پرانرژی استفاده می کنید.

• یک برش کوتاه با چندین برگ برداشته و انتهای قلمه را در گلدان خاک گلدان گرم و مرطوب و استریل قرار دهید. هورمون ریشه زایی اغلب به سرعت ریشه زایی کمک می کند.
• گلدان را مرطوب نگه دارید و آن را در مکانی روشن و خارج از تابش مستقیم آفتاب قرار دهید تا زمانی که ریشه ها کاملاً جا افتاده اند.
• گیاه را به خوبی سیراب و مرطوب نگه دارید و هفتگی آن را با محلول ضعیف کود گیاهان خانگی تغذیه کنید.
• با فرا رسیدن بهار، گیاهان جوان را بیش از هفت روز قبل از کاشت در فضای باز، مرتباً به بیرون ببرید. آنها باید حدود یک ماه پس از بیرون قرار گرفتن شکوفا شوند.

اگرچه بیش از 200 گونه شمعدانی (Pelargonium) وجود دارد، فقط تعداد کمی از آنها به عنوان شمعدانی های معمول سالانه برای باغ های زینتی استفاده می شود:

• Pelargonium x hortum: این رایج ترین گل است، که اغلب در گلدان های پاسیو و گلدان های مزار ها کاشته می شود و همچنین به عنوان گیاه باغی نیز کاشته میشود. گلها به طور کلی رنگهای قرمز، بنفش، صورتی، صورتی روشن، سرخابی، سفید یا دو رنگ هستند. برگها بیضی شکل بوده و روی ساقه های آبدار رشد می کنند. گلها می توانند تک گلبرگ و یا پنج گلبرگ یا دوتایی باشند. نام رایج “شمعدانی زونال” از ناحیه ای از رنگ قرمز، آبی یا بنفش گرفته شده که از وسط برگها عبور می کند. این مناطق رنگی در برخی ارقام بیشتر دیده می شوند و در برخی دیگر تقریباً دیده نمی شوند.
• Pelargonium paltatum: این شمعدانی با برگ پیچک است که بسیار شبیه شمعدانی های زونال است اما دارای عادت رشد آویز و رونده است که در سبدهای آویز و جعبه های پنجره به خوبی رشد می کند. گلها معمولاً رنگهای صورتی، قرمز، یاسی یا سفید دارند.
• Pelargonium × domesticum: به گیاه شمعدانی Regal یا Martha Washington معروف است، این شمعدانی، گیاهان بزرگتری با برگهای بزرگ و چین دار هستند. گیاهان به صورت ایستاده و دارای ساقه های چوبی هستند و به 90 سانتی متر یا بیشتر می رسند. این گیاهان از ترکیبی از P. grandiflorum و P. cucullatum مشتق شده اند و گلها اغلب ظاهری خالدار دارند که با رنگهای تیره دیگر شمعدانی های سالانه متفاوت است. نسخه مینیاتوری این نوع به عنوان گل شمعدانی فرشته شناخته می شود.
• Pelargonium domesticum: شمعدانی ها با برگ های بودار از روغن موجود در برگ هایشان عطر می گیرند. آنها می توانند انواع رایحه ها از جمله لیمو، رز، نعناع، کاج، میوه ها و حتی شکلات را تقلید کنند. گلها کوچک و غالباً ناچیز هستند و شکل برگها متفاوت هست. بسیاری از آنها علاوه بر جذابیت زینتی و معطر، می توانند در آشپزی نیز استفاده شوند.

بسیاری از انواع شمعدانی ها برای انسان و حیوانات سمی است، از جمله سگ، گربه و اسب. قسمتهای سمی گیاهان برگها هستند که می توانند باعث التهاب پوست نیز شوند. علائم مربوط به بلع شامل استفراغ، افسردگی، بی اشتهایی و ناراحتی دستگاه گوارش است. خوردن مقادیر زیاد برگ می تواند باعث هیپوترمی و ضعف عضلانی شود، در درجه اول در گربه ها. با این حال، خبر خوب این است که آنها برای سوسک های ژاپنی نیز سمی هستند، بنابراین اگر در باغچه خود گل زر میکارید، سعی کنید شمعدانی را بین بوته های گل رز خود بکارید.

شمعدانی های یک ساله می توانند برای رشد در آب و هوای بسیار گرم و مرطوب، جایی که می توانند بسیار حساس به لکه های برگ و کپک خاکستری باشند، مشکل ساز شوند. با هرس گیاه برای بهبود گردش هوا یا استفاده از قارچ کش مس و صابون می توان با این مشکلات قارچی مقابله کرد. اطمینان حاصل کنید که به آرامی در سطح خاک آبیاری کنید و از پاشیدن خاک بر روی برگ ها خودداری کنید.

شمعدانی های یک ساله نیز می توانند به مگس سفید و شته حساس باشند. صابون حشره کش و سپس آبکشی بعد از خشک شدن صابون، یک درمان موثر برای این آفات است. تارها یا برگهای خشک شده از نشانه های عنکبوت هستند. در اسرع وقت برای این موارد درمان کنید. گیاهان آسیب دیده را از گیاهان دیگر جدا کرده و یک محلول آب و صابون استفاده کنید و گیاه و خاک را خیس کنید.